عزیزان!اگر شهدا عزیزند _که عزیزترینند_اگر برای ما گرامیند _که
گرامیترینند_گرامیداشت آنها به معنای این است که ما راهشان را ادامه بدهیم
واهدافشان را دنبال کنیم .دنبال کردن راه انها یعنی بایستی اهداف جمهوری
اسلامی وارزشهای اسلامی_این پایه های مستحکم واین شاخصهای نمایان که
میتواند این ملت را به اوج افتخار دنیوی واخروی برساند _در نظر داشته باشیم
ودنبال کنیم.زون مرد در این جهت یکسانند ؛پسران ودختران شهید ،برادران
وخواهران شهید وانهائی که نسبتی با این شهید دارند یکسانند.هر چه به شهید
نزدیک ترید ،افتخارتان بیشتر ومسئولیتتان سنگینتر است. کشور مال شماست
؛منو شما که ماندیم باید از این راهای گشوده حرکت کنیم وپیش برویم .والا اگر آنها
راه را با کنند وما بنشینیم ودست روی دست بگذاریم وتماشا کنیم ،این قدر
نشناسی نمک نشناسی است .نمک شناسی در قبال شهدا این است که وقتی
آنها راه را باز کرده اند،ما از این راه حرکت کنیم وپیش برویم .این امروز وظیفه ی
مات وملت ایران این وظیفه را انجام میدهند ومسئولین کشور بحمدالله به این
وظیفه متعهد وپایبند شعارها ی اسلامی ومبانی واصول اسلامی برای آنها اصلی
ترین پرچمها وشعارهاست ،انشاالله این ملت با این عزم ،با این روحیه ،با این جوان
وبا این مشعلهادرخشانی که از خون شهید برافروخته شده وفضا را روشن کرده
،خواهد توانست به بلندترین ودورترین آرزوهای خودش برسد.